<kuid2:30992:10014:1> BR MK1 Maroon RMB

Тип: traincar
Опубликовано: 17.07.2020 9:01:24
Скачиваний: 92
Размер: 651.5 kB

Скачать

v4,5
Тип: MINIATURE BUFFET CAR (RMB)
Годы выпуска: 1957 - 1962
Мест: 44, открытая планировка, 2+2
Длина: 64,5 фута
Масса: 38 тонн
Регионы: все, кроме Южного

Чтобы не удорожать обслуживание, но обеспечить его уровень, предусмотренный стандартом, в 1957 - 1962 годах было произведено и пущено в эксплуатацию много новых моделей вагонов-ресторанов.

Одной из таких моделей был маленький вагон-буфет (Miniature Buffet Car), построенный на стандартном каркасе SO. Кухонное оборудование размещалось на месте двух купе в центре вагона. Вдоль стены вагона тянулась стойка, приспособленная для подачи горячих и холодных напитков и закусок; все вместе умещалось на 50 квадратных футах. Кухонная часть отделялась раздвижной дверью, за которой для экономии места крепились полки. Кухня была оборудована мойкой, бойлером на пропане, яйцеваркой и подогревателем. На стене за стойкой находились полки с прохладительными напитками в бутылках, под стойкой хранились закуски.

Данная модель изображает реальный вагон номер 1819, приписанный к региону Лондон-Мидленд и входивший в последнюю партию таких вагонов, выпущенную в 1957 году (тележки Commonwealth, усовершенствованные оконные рамы, внутреннее освещение - электрические лампы, деревянная внутренняя обшивка, паровой и электрический обогрев). Вагон был оснащен двумя туалетами на одном конце вагона, по обе стороны коридора.

ПРИМЕНЕНИЕ

Первоначально такой вагон использовался на дальних престижных рейсах, дополняя полноценный вагон-ресторан. Затем ему нашли лучшее применение - обеспечивать легкими закусками пассажиров пригородных рейсов. Как правило, его прицепляли между вагонами первого и второго классов.

Все RMB, приписанные к Южному региону, поставлялись выкрашенными в коричневый цвет. Но уже через несколько лет их перекрасили в традиционный для Юга зеленый.

ОКРАСКА

После смены правительства в 1951 году был принят новый транспортный закон, который привел к упразднению Исполнительного комитета по железнодорожному сообщению в 1956 году. Это дало регионам возможность действовать более свободно. В результате Лондон-Мидленд, Юг и Запад приняли новую схему окраски, основанную на расцветках прежних национализированных компаний.

Старую багряно-кремовую схему весной 1956 года в Лондон-Мидленде сменили на коричневую (она очень походила на прежнюю схему этого региона, крупнейшего на Британских железных дорогах).

К началу 1960-х коричневая расцветка, менее маркая, чем предыдущие, была принята всеми регионами, кроме Юга, как основная. До 1964 года нос и хвост вагона красили в черный, а затем стали применять новые технологии окраски, разработанные в мастерских Истли и позволившие окрашивать весь вагон в один и тот же цвет.

В 1965 году ввели новую серо-синюю схему, ставшую корпоративной. Долгое время можно было увидеть в одном и том же составе одинаковые вагоны разной расцветки.

ПРОГРАММА 'MARK 1'

После Второй Мировой войны стало ясно, что необходимо повысить качество обслуживания железных дорог и привести их к единому стандарту для всей 'Большой Четверки'. Британская Ассоциация железнодорожных компаний создала комиссию, призванную разработать стандарты для всех будущих подвижных составов каждой компании. Однако эти стандарты так и не были воплощены в жизнь, поскольку национализация железных дорог стала неизбежной.

Результаты работы комиссии были использованы новым Комитетом по стандартам вагонов Британских железных дорог в ходе национализации в 1948 году. На их основе разработали набор стандартов, определявших длину вагонов, профили и расстояние между осями тележки. Так появилась классическая конструкция Mark One. Прототип впервые был представлен публике 18 сентября 1950 года, а произведенные по новому стандарту вагоны были введены в эксплуатацию в марте 1951 года. Mk1 стал стандартным дизайном для всех вагонов, выпускавшихся в 1951 - 1964 годах. Вагон собирался из стандартных компонентов - каркаса, носа, хвоста и тележек, а бока состояли из панельных секций со стандартными оконными и дверными проемами.

config.txt:

kuid                                    <kuid2:30992:10014:1>
asset-filename                          "mk1_maroon_rmb"
trainz-build                            1.3
kind                                    "traincar"
origin                                  "UK"
name                                    "BR MK1 Maroon RMB"
company                                 "British Rail"
mass                                    38608
category-class                          "PR"
category-region-0                       "GB"
category-region-1                       "UK"
category-era-0                          "1950s"
category-era-1                          "1960s"
bogey                                   <kuid:30992:50019>
bogey-1                                 <kuid:30992:50020>
engine                                  0
enginespec                              <kuid:-1:42004201>
script                                  "Tail_Lamp"
class                                   "Tail_Lamp"
max_permitted_speed                     "90mph"
mesh-table
{
  default
  {
    mesh                                "mk1_maroon_rmb_body/mk1_maroon_rmb_body.im"
    auto-create                         1
    effects
    {
      lamp_front
      {
        kind                            "attachment"
        default-mesh                    <kuid:30992:15998>
        att                             "a.front"
      }
      lamp_back
      {
        kind                            "attachment"
        default-mesh                    <kuid:30992:15998>
        att                             "a.back"
      }
    }
  }
}
queues
{
  load0
  {
    passenger-queue                     1
    size                                32
    product-kuid                        <kuid:-3:10060>
    initial-count                       0
  }
}
obsolete-table
{
}
description                             "v4.5
Type:  MINIATURE BUFFET CAR (RMB)
Built: 1957 - 1962
Seating: 44, Open plan, 2+2  
Length: 64.5 feet
Weight: 38 tons
Era: 1957 - late 60s 
BR Region: ALL except Southern

In order to keep the catering costs down whilst still finding new ways of providing on board catering requirements, many new catering cars we ordered to new designs between 1957 and 1962. 

The Miniature Buffet Car was one of these designs, built within a standard SO shell with the catering facilities located towards the centre of the coach occupying the space of two seating bays. The counter positioned lengthways, the serving area designed specifically for the serving of hot and cold drinks and snacks, all crammed into 50 square feet. The compartment, accessed by a sliding door with shelves placed behind the door for maximum storage space, is fitted with a sink, propane gas fired boiler, egg boiler and pipe warmer which occupy the stainless steel recess at the other end. The rear wall fitted with shelves to display bottled liquid refreshment, while the space under the counter displays various comestibles on offer.

Here presented as No. 1819, allocated to the London Midland region and a member of the last batch to be built in 1957, is mounted on Commonwelath bogies and built with aluminum window frames, fitted internally with tungsten lighting, melamine interior panelling, and duel steam / electric heating. Two toilets are provided, both at the same end of the coach, on opposite sides of the centre isle.


USE

Originally used on long-distance prestige trains to supplement the full meals being provided by dining cars, these coaches soon found better use providing light refreshments on cross country services.  Normally located between First and Second class accommodation. 

All RMBs allocated to the Southern, were delivered painted and lined in Maroon. These coaches received their customary Southern Green liveries within a few years of service.


LIVERY

A change of government in 1951 saw the passing of a new Transport Act that lead to the abolition of the Railway Executive in 1956, giving the Regions much more autonomy in their actions. One such regional development led to the London Midland, Southern and Western regions adopting new liveries based on their former pre-nationalised companies. 

Urged on by the desire to replace the Crimson and Cream livery with a single coloured livery for ease of maintenance and cleaning, the Maroon livery made its first appearance in the spring of 1956. Instigated by the London Midland Region (the largest BR region), the livery closely matched that of the former London Midland and Scottish Railway, whose lines outside of Scotland, the LM region now controlled.
 
By the early 60s, Maroon was adopted by all regions except the Southern, as the ''official'' standard livery for all coaching stock. Coach ends were painted black until 1964 where upon new painting techniques, developed at the Southern Region's Eastleigh works, started the trend to paint the coach ends in the same colour as the body sides.

This livery lasted until the corporate Blue Grey livery was unveiled in 1965. During the mid 50s and late 60s, many rakes would be formed with a mixture of coaching stock bearing old and new liveries.


THE MARK 1 PROGRAMME

After the Second World War, wartime conditions highlighted the need for better standards in regards to vehicle lengths, profiles and couplings, for stock working between the 'Big Four' companies. A commission of senior officers was duly appointed by the UK 'Railway Companies Association' to create and implement a set of dimensions that would be applied to all future stock from each company. Although completed, the standards were not implemented, as nationalisation was imminent.
 
On nationalisation in 1948, the commission's findings were used by the new 'British Railways Carriage Standards Committee' as the basis to developed the 'C1 Restriction' profile - a set of standards governing coach length, profile and bogie centres. Thus from this the classic Mark 1 design was born, the prototypes unveiled on 18th September 1950, production coaches entering revenue service in March 1951. The Mk1 became the standard design for all new coaches between 1951 and 1964. Built using standard components - frame, coach ends and bogies - the body sides constructed from panelled sections with standard door and window fittings."
username                                "BR MK1 Maroon RMB"
author                                  "Stephen Dark & Alexander Barnard"
organisation                            "D&B Coachworks"
contact-email                           "trainzcontent@yahoo.co.uk"
contact-website                         "k"
license                                 "License
-----------
IMPORTANT READ CAREFULLY: This License Agreement (AGREEMENT) is a legal agreement between you (either an individual or a single entity) and Stephen Dark and Alexander Barnard (D&B COACHWORKS) for the installation and use of the content supplied with the software patch identified above, which may include online or electronic documentation, associated media and printed materials (PRODUCT). By installing, copying, or otherwise using the PRODUCT, you agree to be bound by the terms of this AGREEMENT. If you do not agree to the terms of this agreement, do not install or use the PRODUCT.

All files contained within the PRODUCT remain the property of D&B COACHWORKS. 

The AGREEMENT grants you permission to use the PRODUCT for your own personal private use, but NO permission is granted to modify, distribute, sell or re-sell the PRODUCT, in part or in full, unless written permission has been obtained from D&B COACHWORKS.

Disclaimer
--------------
This PRODUCT and any support from D&B COACHWORKS are provided 'as is' and without warranty, express or implied. You use the PRODUCT at your own risk, D&B COACHWORKS and AURAN (the producers of Trainz) will not be liable for data loss, damages, loss of profits or any other kind of loss while using or misusing this PRODUCT.

If you do not agree with the terms of this license you must click [No] and delete this file from your storage devices.

Copyright  2002-2004, D&B COACHWORKS
All Rights Reserved.
MODELS COPYRIGHT  2002-2004 STEPHEN DARK
TEXTURES COPYRIGHT  2002-2004 ALEXANDER BARNARD

EMAIL: trainzcontent@yahoo.co.uk

June 2004"
name-fr                                 "BR MK1 Maroon RMB"
username-fr                             "BR MK1 Maroon RMB"
description-fr                          "v4.5
Type: MINIATURE BUFFET CAR (RMB)
Built: 1957 - 1962
Seating: 44, Open plan, 2+2 
Length: 64.5 feet
Weight: 38 tons
Era: 1957 - late 60s 
BR Region: ALL except Southern

In order to keep the catering costs down whilst still finding new ways of providing on board catering requirements, many new catering cars we ordered to new designs between 1957 and 1962. 

The Miniature Buffet Car was one of these designs, built within a standard SO shell with the catering facilities located towards the centre of the coach occupying the space of two seating bays. The counter positioned lengthways, the serving area designed specifically for the serving of hot and cold drinks and snacks, all crammed into 50 square feet. The compartment, accessed by a sliding door with shelves placed behind the door for maximum storage space, is fitted with a sink, propane gas fired boiler, egg boiler and pipe warmer which occupy the stainless steel recess at the other end. The rear wall fitted with shelves to display bottled liquid refreshment, while the space under the counter displays various comestibles on offer.

Here presented as No. 1819, allocated to the London Midland region and a member of the last batch to be built in 1957, is mounted on Commonwelath bogies and built with aluminum window frames, fitted internally with tungsten lighting, melamine interior panelling, and duel steam / electric heating. Two toilets are provided, both at the same end of the coac the centre isle.


USE

Originally used on long-distance prestige trains to supplement the full meals being provided by dining cars, these coaches soon found better use providing light refreshments on cross country services. Normally located between First and Second class accommodation. 

All RMBs allocated to the Southern, were delivered painted and lined in Maroon. These coaches received their customary Southern Green liveries within a few years of service.


LIVERY

A change of government in 1951 saw the passing of a new Transport Act that lead to the abolition of the Railway Executive in 1956, giving the Regions much more autonomy in their actions. One such regional development led to the London Midland, Southern and Western regions adopting new liveries based on their former pre-nationalised companies. 

Urged on by the desire to replace the Crimson and Cream livery with a single coloured livery for ease of maintenance and cleaning, the Maroon livery made its first appearance in the spring of 1956. Instigated by the London Midland Region (the largest BR region), the livery closely matched that of the former London Midland and Scottish Railway, whose lines outside of Scotland, the LM region now controlled.

By the early 60s, Maroon was adopted by all regions except the Southern, as the ''official'' standard livery for all coaching stock. Coach ends were painted black until 1964 where upon new painting techniques, developed at the Southern Region's Eastleigh works, started the trend to paint the coach ends in the same colour as the body sides.

This livery lasted until the corporate Blue Grey livery was unveiled in 1965. During the mid 50s and late 60s, many rakes would be formed with a mixture of coaching stock bearing old and new liveries.


THE MARK 1 PROGRAMME

After the Second World War, wartime conditions highlighted the need for better standards in regards to vehicle lengths, profiles and couplings, for stock working between the 'Big Four' companies. A commission of senior officers was duly appointed by the UK 'Railway Companies Association' to create and implement a set of dimensions that would be applied to all future stock from each company. Although completed, the standards were not implemented, as nationalisation was imminent.

On nationalisation in 1948, the commission's findings were used by the new 'British Railways Carriage Standards Committee' as the basis to developed the 'C1 Restriction' profile - a set of standards governing coach length, profile and bogie centres. Thus from this the classic Mark 1 design was born, the prototypes unveiled on 18th September 1950, production coaches entering revenue service in March 1951. The Mk1 became the standard design for all new coaches between 1951 and 1964. Built using standard components - frame, coach ends and bogies - the body sides constructed from panelled sections with standard door and window fittings."
name-nl                                 "BR MK1 Maroon RMB"
username-nl                             "BR MK1 Maroon RMB"
description-nl                          "v4.5 
Type: MINIATURE BUFFET CAR (RMB) 
Built: 1957 - 1962 
Seating: 44, Open plan, 2+2 
Length: 64.5 feet 
Weight: 38 tons 
Era: 1957 - late 60s 
BR Region: ALL except Southern 

In order to keep the catering costs down whilst still finding new ways of providing on board catering requirements, many new catering cars we ordered to new designs between 1957 and 1962. 

The Miniature Buffet Car was one of these designs, built within a standard SO shell with the catering facilities located towards the centre of the coach occupying the space of two seating bays. The counter positioned lengthways, the serving area designed specifically for the serving of hot and cold drinks and snacks, all crammed into 50 square feet. The compartment, accessed by a sliding door with shelves placed behind the door for maximum storage space, is fitted with a sink, propane gas fired boiler, egg boiler and pipe warmer which occupy the stainless steel recess at the other end. The rear wall fitted with shelves to display bottled liquid refreshment, while the space under the counter displays various comestibles on offer. 

Here presented as No. 1819, allocated to the London Midland region and a member of the last batch to be built in 1957, is mounted on Commonwelath bogies and built with aluminum window frames, fitted internally with tungsten lighting, melamine interior panelling, and duel steam / electric heating. Two toilets are provided, both at the same end of the coach, on opposite sides of the centre isle. 


USE 

Originally used on long-distance prestige trains to supplement the full meals being provided by dining cars, these coaches soon found better use providing light refreshments on cross country services. Normally located between First and Second class accommodation. 

All RMBs allocated to the Southern, were delivered painted and lined in Maroon. These coaches received their customary Southern Green liveries within a few years of service. 


LIVERY 

A change of government in 1951 saw the passing of a new Transport Act that lead to the abolition of the Railway Executive in 1956, giving the Regions much more autonomy in their actions. One such regional development led to the London Midland, Southern and Western regions adopting new liveries based on their former pre-nationalised companies. 

Urged on by the desire to replace the Crimson and Cream livery with a single coloured livery for ease of maintenance and cleaning, the Maroon livery made its first appearance in the spring of 1956. Instigated by the London Midland Region (the largest BR region), the livery closely matched that of the former London Midland and Scottish Railway, whose lines outside of Scotland, the LM region now controlled. 

By the early 60s, Maroon was adopted by all regions except the Southern, as the ''official'' standard livery for all coaching stock. Coach ends were painted black until 1964 where upon new painting techniques, developed at the Southern Region's Eastleigh works, started the trend to paint the coach ends in the same colour as the body sides. 

This livery lasted until the corporate Blue Grey livery was unveiled in 1965. During the mid 50s and late 60s, many rakes would be formed with a mixture of coaching stock bearing old and new liveries. 


THE MARK 1 PROGRAMME 

After the Second World War, wartime conditions highlighted the need for better standards in regards to vehicle lengths, profiles and couplings, for stock working between the 'Big Four' companies. A commission of senior officers was duly appointed by the UK 'Railway Companies Association' to create and implement a set of dimensions that would be applied to all future stock from each company. Although completed, the standards were not implemented, as nationalisation was imminent. 

On nationalisation in 1948, the commission's findings were used by the new 'British Railways Carriage Standards Committee' as the basis to developed the 'C1 Restriction' profile - a set of standards governing coach length, profile and bogie centres. Thus from this the classic Mark 1 design was born, the prototypes unveiled on 18th September 1950, production coaches entering revenue service in March 1951. The Mk1 became the standard design for all new coaches between 1951 and 1964. Built using standard components - frame, coach ends and bogies - the body sides constructed from panelled sections with standard door and window fittings."
username-es                             "BR - MK1 RMB Marrón"
description-es                          "v4.5 
Tipo: MINIATURE BUFFET CAR (RMB) (COCHE BUFFET REDUCIDO)
Fabricado: 1957 - 1962 
Plazas (asientos): 44, plan abierto, 2+2 
Largo: 64,5 pies 
Peso: 38 toneladas 
Era: de 1957 a finales de los sesenta 
Región BR: Todas excepto la sur 

Entre 1957 y 1962 se encargaron nuevos diseños de coches dedicados al catering con objeto de reducir el coste de dichos servicios buscando nuevas formas de proporcionarlos. 

El Miniature Buffet Car fue uno de esos diseños, construido con el armazón del SO estándar y las instalaciones dedicadas al catering ubicadas hacia el centro del coche, ocupando el espacio de dos compartimentos de asientos. El mostrador se posicionó longitudinalmente y la zona se dedicó específicamente a servir aperitivos y bebidas frías y calientes, todo ello en un reducido espacio de 50 pies cuadrados. El compartimento, al que se podía acceder a través de unas puertas correderas detrás de las cuales había unos estantes para maximizar el espacio de almacenaje, está equipado con un fregadero, un calentador a gas propano, un aparato para cocer huevos y un calentador de paso que ocupaba el hueco de acero inoxidable del otro extremo. El muro trasero está equipado con estantes en los que se muestran los refrescos líquidos embotellados, mientras que en la zona que hay por debajo del mostrador se exhiben los diversos comestibles que se ofrecen. 

El aquí presentado como N. 1819, se destinó a la región London Midland y fue parte de la última serie construida en 1957, montado sobre bogies de la Commonwealth, construido con marcos de ventanas de aluminio, con interior equipado con iluminación de tungsteno, panelado interior de melamina y sistema de calefacción dual de vapor y eléctrico. Incluye dos aseos, ubicados ambos en el mismo extremo del coche y en lados opuestos del pasillo central. 


UTILIZACIÓN 

Al principio se utilizaban en los trenes de largo recorrido de prestigio como suplemento a los coches comedor que servían comidas completas, pero no tardaron en destinarse a proporcionar refrigerios ligeros en los servicios internos del país. Normalmente se encontraban ubicados entre los coches de primera y segunda clase. 

Todos los RMB asignados a la región sur se entregaban pintados de marrón. Al cabo de unos años de servicio, estos coches recibieron sus distintivos habituales del sur de color verde. 


DISTINTIVO 

Un cambio en el gobierno producido en 1951 supuso la aprobación de una nueva Transport Act (Ley de Transportes) que provocó la abolición de la Railway Executive en 1956, concediendo a las regiones una autonomía muy superior en sus actuaciones. Uno de estos desarrollos regionales supuso que las regiones London Midland, sur y oeste adoptaran nuevos distintivos basados en las empresas de antes de la nacionalización. 

Las ansias de reemplazar la enseña púrpura y crema por un distintivo monocromático por razones de mantenimiento y limpieza hicieron que el distintivo marrón realizara su primera aparición en la primavera de 1956. Propiciado por la región London Midland (la más grande de la BR), el distintivo fue muy parecido al de la antigua London Midland and Scottish Railway, cuyas líneas fuera de Escocia ya controlaba la mencionada región. 

A principios de los sesenta, se adoptó el marrón en todas las regiones, salvo en la sur, como distintivo 'oficial' estándar para todos los coches. Los extremos de los coches estuvieron pintados de negro hasta 1964, momento en el que las nuevas técnicas de pintado desarrolladas por Eastleigh Works en la región sur hicieron surgir la tendencia de pintar los extremos del mismo color que los laterales. 

Este distintivo duró hasta que en 1965 se acabó imponiendo el azul y gris. Desde mediados de los cincuenta hasta finales de los sesenta se podían ver filas de vagones formadas con una mezcla de coches con los antiguos y nuevos distintivos. 


EL PROYECTO MARK 1 

Después de la Segunda Guerra Mundial, las condiciones típicas de tiempos de guerra evidenciaron la necesidad de mejores pautas al respecto de las longitudes, perfiles y enganches de los vehículos para trabajos conjuntos entre las 'cuatro grandes' empresas. Como era de esperar, la Railway Companies Association británica nombró a una comisión de funcionarios veteranos con el objetivo de crear un conjunto de dimensiones que habrían de aplicarse a todos los materiales futuros de cada una de las empresas. Aunque la tarea se llevó a cabo, las disposiciones no se llegarían a implementar, pues la nacionalización era inminente. 

Con la llegada de la nacionalización en 1948, los hallazgos de la comisión fueron aprovechados por el nuevo British Railways Carriage Standards Committee como base del perfil de la Restricción C1, un conjunto de normativas referentes a la los centros de bogies, el perfil y la longitud de los coches. Y a partir de esto nació el diseño del clásico Mark 1; los prototipos se desvelaron el 18 de septiembre de 1950, y la producción de los coches comenzaría a producir ingresos en marzo del siguiente año. El MK1 se convirtió en el diseño estándar de todos los nuevos coches fabricados entre 1951 y 1964. Se construyó utilizando componentes estándar: chasis, extremos de coches y bogies. Los laterales se construyeron con secciones paneladas y ajustes para ventanas y puertas estándar."
name-it                                 "BR MK1 rosso cupo RMB"
username-it                             "BR MK1 rosso cupo RMB"
description-it                          "v4.5 
Tipo: MINIATURE BUFFET CAR (RMB) - vettura mini buffet 
Costruzione: 1957 - 1962 
Posti a sedere: 44, spazio aperto, 2+2 
Lunghezza: 64.5 piedi 
Peso: 38 tonnellate 
Epoca: 1957 - fine anni '60 
Regioni British Railways: tutte tranne la Southern 

Per tenere bassi i costi, ma comunque cercando di mantenere i requisiti della ristorazione a bordo dei treni, vennero progettati nuovi tipi di carrozze ristoro tra il 1957 ed il 1962. 

La Miniature Buffet Car aveva le strutture del catering al centro della vettura, con il bancone messo per il lungo e con un'area per servire bevande fredde e calde e spuntini, il tutto in un'area di pochi metri. Lo scompartimento ha una porta scorrevole, scaffali dietro la porta per sfruttare lo spazio, un lavandino, una caldaia a gas propano, un bollitore per le uova. 

Questa è la vettura numero 1819 della London Midland Region, una delle ultime ad essere costruite nel 1957 con un carrello Commonwelath e intelaiature delle finestre in alluminio, luci interne al tungsteno, arredamenti in legno e riscaldamento a vapore ed elettrico. Aveva anche due toilette alle estremità del vagone. 


UTILIZZO 

In origine utilizzate per supportare le carrozze ristorante su treni a lunga percorrenza, queste carrozze vennero poi meglio usate per ristorare treni interregionali. Di solito erano situate tra le carrozze di prima e di seconda classe. 

Tutte le RMB destinate alla Southern Region erano con livrea rosso cupo e vennero ridipinte di verde solo alcuni anni dopo. 


LIVREA 

Il cambio di governo del 1951 vide una nuova legge sul trasporto che diede una maggiore autonomia alle regioni in materia di trasporti. Questo portò le regioni London Midland, Southern e Western ad adottare nuove livree. 

Basata sulla necessità di sostituire alla livrea cremisi e crema una livrea uniforme per facilità di mantenimento e pulizia, la livrea rosso cupo fece il suo apparire nella primavera del 1956. Spinta dalla London Midland Region, la livrea assomigliava a quella della precedenti London Midland Railway e Scottish Railway, ora controllate tutte dalla London Midland Region. 

Con gli inizi degli anni'60, la livrea rosso cupo venne adottata in tutte le regioni tranne che nella Southern, come quella ufficiale. Le estremità delle vetture vennero dipinte di nero fino al 1964 quando nuove tecniche, sviluppate alla Southern Region's Eastleigh Works, resero possibile usare lo stesso colore su tutta la carrozza. 

Questa livrea durò fino a quando non venne introdotta la livrea blu grigio del 1965. Durante gli anni '50 e '60, molti convogli avevano livree miste. 


IL PROGRAMMA MARK 1 

Dopo la Seconda Guerra Mondiale, era diventato evidente che erano necessari dei nuovi standard per quanto riguardava la lunghezza, la forma ed il metodo di agganciamento dei vagoni in servizio per le quattro maggiori compagnie ferroviarie. Una commissione venne istituita dalla UK 'Railway Companies Association' (l'Associazione delle Compagnie Ferroviarie inglesi) per poter individuare le caratteristiche da applicare a tutto il futuro materiale rotabile di ogni compagnia. Anche se vennero individuate, però, le caratteristiche non furono applicate, dato che subentrò la nazionalizzazione delle ferrovie. 

Con la nazionalizzazione del 1948, le conclusioni della commissione vennero usate dal neonato comitato per gli standard delle ferrovie britanniche come base per sviluppare il profilo 'C1 Restriction', un insieme di standard che regolavano la lunghezza delle carrozze, il profilo e la posizione dei carrelli. Si originò così il classico Modello 1 (Mark 1, abbreviato in Mk1), il cui prototipo venne svelato il 18 settembre 1950. Le prime carrozze basate su questo modello entrarono in servizio nel marzo del 1951. Il Mk1 divenne lo standard di riferimento per tutte le nuove vetture tra il 1951 ed il 1964, costruite a partire da componendi standardizzati (forma, carrello, estremità delle carrozze, etc...)."
name-hu                                 "BR MK1 Maroon RMB"
username-hu                             "BR MK1 Maroon RMB"
username-cz                             "BR MK1 kaštanový RMB"
username-pl                             "BR MK1 Kasztanowy RMB"
description-cz                          "V4.5
Typ: Vůz s malým bufetem (RMB)
Rok výroby: 1957 – 1962.
Sedadel: 44, velkoprostorový, uspořádání 2+2
Délka: 64,5 stop
Hmotnost: 38 tun
Éra: 1957 – konec 60. let
Region: Všechny kromě jihu.

Aby byly náklady na vlakové stravování udrženy na minimu a přesto bylo možno hledat nové způsoby, jak tyto služby nabízet, bylo v letech 1957 až 1962 objednáno mnoho nových verzí jídelních vozů.

Jednou z nich byl i vůz s malým bufetem, postavený ve standardní SO karoserii se stravovacím zařízením umístěným zhruba uprostřed vozu v prostoru dvou oddílů. Pult je umístěn na délku a servírovací plocha je navržena pro podávání teplých a studených nápojů a lehkých jídel, to vše na pouhých 50 čtverečních stopách. Přípravna, přístupná posuvnými dveřmi, přičemž police jsou kvůli co největší úspoře místa umístěny na nich, je vybavena výlevkou, propanbutanovým vařičem, vařičem na vajíčka a trubkovým ohřívačem, nacházejícími se v nerezovém výklenku na opačné straně. V zadní stěně jsou police, v nichž jsou vystaveny lahvové nápoje, další nabízené zboží je pak vystaveno v prostoru pod pultem.

Tento model má číslo 1819, jeho originál byl přidělen do londýnského regionu a byl součástí poslední série vyrobené v roce 1957. Používá australské podvozky a hliníkové okenní rámy, uvnitř je vybaven wolframovým osvětlením, mezaninovým obložením a parním a elektrickým topením. Ve voze jsou dvě toalety, obě na stejném konci naproti sobě přes střední uličku.


Použití:

Původně se tyto vozy používaly na dálkových prestižních vlacích jako doplněk kompletního stravování zajišťovaného jídelními vozy, brzy však našly lepší využití při zajišťování lehkého občerstvení na dálkových vlacích. Řazeny byly zpravidla mezi lehátkové vozy první a druhé třídy.

Všechny RMB přidělené na Jih byly dodány v kaštanovém barevném provedení. Po několika letech služby ovšem dostaly standardní jižní zelené barvy.


Barevné provedení:

Po změně vlády v roce 1951 byl přijat nový dopravní zákon, který vedl ke zrušení Železničních pravidel v roce 1956, což jednotlivým regionům poskytlo daleko větší volnost jednání. To mimo jiné vedlo k tomu, že Londýnský centrální, Jižní a Západní region zavedly nové firemní barvy, založené na barvách původních železničních společností před sjednocením.

Kaštanové barevné provedení se poprvé objevilo v roce 1956 ve snaze nahradit kombinaci karmínová – krémová jednobarevným provedením usnadňujícím údržbu. Vzhledem k tomu, že za tímto krokem stál Londýnský centrální region (tedy největší region), bylo použité barevné provedení velmi podobné tomu, které v minulosti používala společnost London Midland and Scottish Railway, jehož tratě mimo Skotsko nyní pod Londýnský centrální region spadaly.

Na začátku 60. let již bylo toto barevné schéma používáno ve všech regionech kromě jižního jako „oficiální“ standardní barvy pro všechny osobní vozy. Čela vozů byla lakována černě až do roku 1964, kdy bylo díky zavedení nových metod lakování, vyvinutých v dílnách Železnic jižního regionu v Eastleighu, možno začít lakovat čela stejným barevným schématem jako boky.

Tento nátěr se používal až do roku 1965, kdy byly firemní barvy změněny na šedomodré schéma. V polovině 50. a ke konci 60. let bylo mnoho souprav řazeno z kombinace vozů ve starém a novém nátěru.


Program Mark 1

Po Druhé světové válce se objevila potřeba lépe standardizovat délku vozů, jejich profily a spřáhla, což mělo usnadnit spolupráci mezi „Velkou čtyřkou“ železničních společností. Britská asociace železnic jmenovala komisi vyšších úředníků, která měla vytvořit a uvést do provozu sadu rozměrových norem, podle nichž by byly stavěny všechny budoucí vozy všech těchto společností. Ačkoliv byl standard skutečně sepsán, nikdy nebyl zaveden, neboť došlo k zestátnění.

Po zestátnění v roce 1948 byly závěry komise využity novým Britským výborem pro standardizaci železničních vozidel jako základ „Profilu C1“, což byla sada standardů určujících délku a profil vozu a umístění otočných os podvozků. Tak se zrodil klasický design Mark 1. Jeho prototypy byly představeny 18. září 1950, první sériové vozy nastoupily do provozu v březnu 1951. Mk1 pak byl standardním provedením všech nových vozů až do roku 1964. Byl založen na standardizovaných komponentech – rámech, čelech a podvozku – a bočnice byly vyrobeny z panelových sekcí se standardizovaným uložením oken a dveří."
description-hu                          "v4.5
Típus: KISMÉRETŰ BÜFÉKOCSI (RMB)
Gyártva: 1957 – 1962
Ülőhely: 44, egybenyitott, 2+2 
Hossz: 19.66 m
Tömeg: 38 tonna
Használatban: 1957 – késői 60-as évek
BR régiók: mindenütt, kivéve délen

Annak érdekében, hogy csökkentsék az étkeztetési költségeket, és közben új módszerekkel próbálják kielégíteni a fedélzeti étkeztetés igényeit, a BR számos új büfékocsit rendelt új designok alapján 1957 és 1962 között.

A „mini” büfékocsi is egyike volt ezeknek a designoknak. A standard SO vázba épült kocsi étkeztetési berendezései a kocsi közepefelé helyezkedtek el, és két „boxot” foglaltak el az ülésekből. Az ellenkező irányban elhelyezett folyosót, a felszolgálórészt kifejezetten forró és hideg italok, valamint gyorsételek felszolgálására tervezték – mindezt egy alig 50 négyzetméteres területre zsúfolva. A fülkerészbe tolóajtón lehet bejutni, mely mögött polcok találhatók, ezzel is növelve a tárolókapacitást. Itt mosogatót, propángázzal fűtött vízmelegítőt, tojásfőzőt és csőmelegítőt találhatunk, mely magába foglalja a rozsdamentes acélból készült fojtást a másik végén. A hátsó falra polcokat szereltek, melyeken üveges frissítő italok láthatóak, míg az alsó szekrényeken ennivalókat kínálnak.
Az itt látható 1891-es számú kocsi a London Midland régióhoz tartozik, és az 1957-ben épített utolsó sorozat tagja. Commonwealth típusú forgóvázra van szerelve, alumínium ablakkeretekkel és volfrámszálas lámpákkal rendelkezik. A belső rész melaminborítású, a fűtés pedig kettős gőz-elektromos típusú. Két mellékhelyiséggel rendelkezik, melyek a kocsik két végén találhatóak, a középső járófolyosóval ellentétes oldalon.


HASZNÁLAT

Eredetileg nagy távolságú presztízsvonatokon használták, hogy kiegészítse az étkezőkocsik által kínált teljes értékű ételeket. Hamarosan azonban hasznosabbnak bizonyultak belföldi szolgálatban, ahol könnyű frissítőket kínáltak ezeken a kocsikon. Alapesetben az első és másodosztályú kocsik között volt elhelyezve.

Minden RMB, melyeket a déli régióhoz rendeltek, gesztenyebarna festést kapott. Ezek a kocsik az egyedi „déli zöld” festésüket néhány év szolgálat után kapták meg.


EGYENFESTÉS

Az 1951-es kormányváltásnak köszönhetően átjutott a törvényhozáson a Transport Act (Szállítási Törvény), mely a Railway Executive (Vasútigazgatási Hivatal) megszüntetéséhez vezetett 1956-ban, így a régiók nagyobb önállóságot kaptak. Egy regionális fejlesztés keretében például a London Midland (London és környéke), Southern (déli) és Western (nyugati) régiók új egyenfestéseket kezdtek alkalmazni, melyet a korábbi, államosítást megelőző elődcégeik alkalmaztak.

A karmazsinvörös-törtfehér festés lecserelését - a fenntartás és a tisztítás megkönnyítése érdekében - egyre inkább sürgették, és az új, egyszínű, gesztenyebarna egyenfestés 1956 tavaszán be is mutatkozott. Ezt leginkább a London Midland régió (a legnagyobb BR-régió) erőltette, mivel nagyon hasonlított a korábbi 'London Midland and Scottish Railway' által használt festésre, mely cég vonalait – Skócia terülén kívül – immár az LM irányította.

Az 1960-as évek elejére a gesztenyebarna színezést a délit kivéve minden régió elfogadta mint a gördülőállomány hivatalos festése. 1964-ig a kocsivégeken fekete festést alkalmaztak, mikor is egy új eljárás – melyet a déli régió Eastleigh műhelye fejlesztett ki, új irányvonalat teremtett, és a kocsivégek ezután már azonos színezést kaptak a felépítménnyel.

Ez a festés egészen 1965-ig használatban volt, amikor megjelent az új vállalati kékesszürke színezés. Az 50-es évek közepétől a 60-as évek végéig sok olyan szerelvényt állítottak össze, melyek egyaránt tartalmaztak régi és új festéssel ellátott kocsikat.


A MARK 1 PROGRAM

A második világháború és a háborús körülmények rávilágítottak egy új, jobb szabvány bevezetésének szükségességére, ami a járművek hosszát, profilját és csatlakoztatását illette a „négy nagy” vasúti társaság gördülőállománya között. A brit „Railway Companies Association” (Vasúttársaságok Szervezete) a megfelelő időpontban életre hívott egy magas rangú tisztekből álló bizottságot, hogy tervezzék meg és vigyék keresztül a társaságokon azokat a műs+C14414zaki paramétereket, melyeket minden jövőbeli járműre alkalmazni leh+C14430et, bármelyik vasúthoz is tartozzon az adott kocsi. Bár a megbízás sikeres volt, a szabványokat nem lehetett alkalmazni a közelgő államosítás miatt.

Az 1948-as államosításkor a bizottság tervezeteit az új „British Railways Carriage Standards Committee” (Brit Vasúti Kocsik Szabványosítási Bizottsága) használta fel, melynek alapján kifejlesztették a „C1 Restriction” profilt – egy szabványt, mely a kocsik hosszúságát, profilját és forgócsappontjait szabályozta. Ebből született meg a klasszikus Mark 1 design, melynek prototípusai 1950. szeptember 18-án jelentek meg, és a gyártás 1951 márciusában kezdődött el. Az Mk1 lett az összes kocsi szabványos designja 1951 és 1964 között. Az egységesített alkatrészek – váz, kocsivégek és forgócsapok – mellett a kocsi oldalfalai paneles szekciókból álltak, szabványosított ajtóval és ablakokkal."
description-ru                          "v4,5
Тип:  MINIATURE BUFFET CAR (RMB)
Годы выпуска: 1957 - 1962
Мест: 44, открытая планировка, 2+2  
Длина: 64,5 фута
Масса: 38 тонн
Регионы: все, кроме Южного

Чтобы не удорожать обслуживание, но обеспечить его уровень, предусмотренный стандартом, в 1957 - 1962 годах было произведено и пущено в эксплуатацию много новых моделей вагонов-ресторанов.

Одной из таких моделей был маленький вагон-буфет (Miniature Buffet Car), построенный на стандартном каркасе SO. Кухонное оборудование размещалось на месте двух купе в центре вагона. Вдоль стены вагона тянулась стойка, приспособленная для подачи горячих и холодных напитков и закусок; все вместе умещалось на 50 квадратных футах. Кухонная часть отделялась раздвижной дверью, за которой для экономии места крепились полки. Кухня была оборудована мойкой, бойлером на пропане, яйцеваркой и подогревателем. На стене за стойкой находились полки с прохладительными напитками в бутылках, под стойкой хранились закуски.

Данная модель изображает реальный вагон номер 1819, приписанный к региону Лондон-Мидленд и входивший в последнюю партию таких вагонов, выпущенную в 1957 году (тележки Commonwealth, усовершенствованные оконные рамы, внутреннее освещение - электрические лампы, деревянная внутренняя обшивка, паровой и электрический обогрев). Вагон был оснащен двумя туалетами на одном конце вагона, по обе стороны коридора.


ПРИМЕНЕНИЕ

Первоначально такой вагон использовался на дальних престижных рейсах, дополняя полноценный вагон-ресторан. Затем ему нашли лучшее применение - обеспечивать легкими закусками пассажиров пригородных рейсов. Как правило, его прицепляли между вагонами первого и второго классов. 

Все RMB, приписанные к Южному региону, поставлялись выкрашенными в коричневый цвет. Но уже через несколько лет их перекрасили в традиционный для Юга зеленый.


ОКРАСКА

После смены правительства в 1951 году был принят новый транспортный закон, который привел к упразднению Исполнительного комитета по железнодорожному сообщению в 1956 году. Это дало регионам возможность действовать более свободно. В результате Лондон-Мидленд, Юг и Запад приняли новую схему окраски, основанную на расцветках прежних национализированных компаний.

Старую багряно-кремовую схему весной 1956 года в Лондон-Мидленде сменили на коричневую (она очень походила на прежнюю схему этого региона, крупнейшего на Британских железных дорогах).

К началу 1960-х коричневая расцветка, менее маркая, чем предыдущие, была принята всеми регионами, кроме Юга, как основная. До 1964 года нос и хвост вагона красили в черный, а затем стали применять новые технологии окраски, разработанные в мастерских Истли и позволившие окрашивать весь вагон в один и тот же цвет.

В 1965 году ввели новую серо-синюю схему, ставшую корпоративной. Долгое время можно было увидеть в одном и том же составе одинаковые вагоны разной расцветки.


ПРОГРАММА 'MARK 1'

После Второй Мировой войны стало ясно, что необходимо повысить качество обслуживания железных дорог и привести их к единому стандарту для всей 'Большой Четверки'. Британская Ассоциация железнодорожных компаний создала комиссию, призванную разработать стандарты для всех будущих подвижных составов каждой компании. Однако эти стандарты так и не были воплощены в жизнь, поскольку национализация железных дорог стала неизбежной.
 
Результаты работы комиссии были использованы новым Комитетом по стандартам вагонов Британских железных дорог в ходе национализации в 1948 году. На их основе разработали набор стандартов, определявших длину вагонов, профили и расстояние между осями тележки. Так появилась классическая конструкция Mark One. Прототип впервые был представлен публике 18 сентября 1950 года, а произведенные по новому стандарту вагоны были введены в эксплуатацию в марте 1951 года.  Mk1 стал стандартным дизайном для всех вагонов, выпускавшихся в 1951 - 1964 годах. Вагон собирался из стандартных компонентов - каркаса, носа, хвоста и тележек, а бока состояли из панельных секций со стандартными оконными и дверными проемами."
description-pl                          "v4.5
Type: MINI WAGON BUFETU (RMB)
Produkcja: 1957-1962
Miejsc siedzących: 44, Open plan, 2+2  
Długość: 19,6m
Waga: 38 ton
Era: 1957 - koniec lat 60.
BR Regiony: Wszystkie z wyjątkiem Południowego

Aby zmniejszyć koszty cateringu pokładowego, a zarazem znaleźć nowe sposoby na podawanie posiłków w podróży, wiele z wagonów restauracyjnych zostało poddanych przebudowie w latach 1957-1962.

Mini wagony restauracyjne, wybudowane na bazie standardowego nadwozia SO z bazą cateringową zlokalizowaną na środku jednostki, zajmującą obszar dwóch przedziałów, były doskonałym przykładem tego rodzaju przebudowy. Lada umieszczona była wzdłuż wagonu, a miejsce przeznaczone do serwowania posiłków ciepłych, zimnych, napojów oraz przekąsek, zostało ściśnięte na powierzchni 4 metrów kwadratowych. Przedział, do którego prowadzą rozsuwane drzwi, za którymi znajdują się chowane miejsca siedzące dla zapewnienia jak największej przestrzeni, wyposażony jest w zlew, gazową kuchenkę, maszynkę do gotowania jajek oraz rurowy ogrzewacz, który zajmuje niszę pokrytą nierdzewną stalą na drugim końcu wagonu. Tylnia ściana zajęta jest przez półki, na których wystawione są napoje, a przestrzeń pod ladą zajmują produkty spożywcze znajdujące się w ofercie wagonu restauracyjnego. 

Tutaj prezentowany jest Nr 1819, należący do regionu London Midland - jeden z wagonów ostatniej partii, wybudowanej w 1957 roku, postawiony na wózkach Wspólnoty Brytyjskiej i wyposażony w aluminiowe obramowania okien oraz wewnętrzne oświetlenie wolframowe, melaminowe panele wewnętrzne i podwójne parowe ogrzewanie elektryczne. Dwie toalety, znajdujące się na jednym końcu wagonu, umieszczone po obu stronach korytarza.


UŻYCIE

Pierwotnie wykorzystywany na długich, prestiżowych trasach, gdzie serwowano posiłki gotowane w wagonach restauracyjnych, wkrótce okazały się doskonałym elementem składów poruszających się na terenie całego kraju, serwując lekkie przekąski i napoje. Zazwyczaj umiejscowione pomiędzy wagonami pierwszej i drugiej klasy.

Wszystkie mini wagony bufetowe przydzielone liniom Południowym zostały przemalowane na kolor kasztanowy, aby po kilku latach służby otrzymać standardowe, zielone barwy kolei Południowych.


LIVERY

Zmiana rządu w 1951 roku doprowadziła do wprowadzenia ustawy transportowej, która doprowadziła do obalenia centralnych władz kolejowych, dając poszczególnym regionom większą swobodę w działaniu. Regionalny rozwój kolejnictwa doprowadził do tego, że regiony London Midland, Południowy i Zachodni, wprowadziły nowe barwy, oparte na kolorach występujących na tych obszarach przed upaństwowieniem kolei. 

Barwy kasztanowe wagonów były wynikiem dążenia do zmiany kolorów karmazynowego i kremowego, które sprawiały problem przy utrzymaniu ich w czystości. Wagony w nowych barwach pojawiły się wiosną 1956 roku. Za namową kolei regionu London Midlands (największego regionu Kolei Brytyjskich), barwy zastosowane w wagonach przypominały te stosowane kiedyś w pociągach London Midland i kolei szkockiej, której trasy poza granicami Szkocji przeszły pod kontrolę region London Midland. 
 
Na początku lat 60., kolor kasztanowy przyjęły wszystkie regiony z wyjątkiem regionu Południowego. Zakończenia wagonów były malowane na czarno aż do roku 1964, kiedy to wraz z wprowadzeniem nowych technik malarskich, zaczęto je malować na kolor identyczny z pozostałymi elementami wagonu. 

Te barwy utrzymały się aż do momentu, kiedy w 1965 roku wprowadzono barwy niebiesko-szare. Od połowy lat 50. aż do końca lat 60., składy kolejowe tworzone były z mieszanych wagonów, pomalowanych na barwy zarówno stare jak i nowe.


PROGRAM MARK 1

Po zakończeniu II wojny światowej okazało się, że warunki wojenne uwydatniły istotę wprowadzenia standardów długości pojazdów, ich profilu oraz łączeń dla jednostek pracujących pomiędzy “Wielką Czwórką”. Związek kompanii kolejowych wybrał komisję składającą się ze starszych oficerów, która miała za zadanie stworzyć i wprowadzić standardowy system wymiarów, które miałyby być zastosowane we wszystkich przyszłych jednostkach przewoźników kolejowych. Choć projekt został ukończony, standardy wymiarowe nigdy nie zostały wprowadzone, jako że wkrótce nadszedł czas upaństwowienia kolei. 
 
W trakcie upaństwowienia kolei w 1948 roku, badania komisji zostały wykorzystane przez Komitet ds. Standaryzacji przewoźników kolejowych, czego wynikiem było stworzenie profilu „Restrykcja C1” - zestawu standardów określających długość wagonu, profil i umiejscowienie wózków. Tak właśnie powstał klasyczny wygląd Mark 1, którego prototypy zostały publicznie przedstawione 18 września 1950 roku, a wagony rozpoczęły regularne kursy w marcu 1951 roku. Mark 1 stał się standardowym wzorem dla wszystkich wagonów produkowanych w latach 1951-1964. Budowane ze standardowych elementów - ramy, zakończenia wagonów i wózków - boki, zbudowano z warstwowych sekcji, do których dopasowano standardowe drzwi i okna."
thumbnails
{
  dls_thumbnail
  {
    width                               240
    height                              180
    image                               "dls_thumbnail.jpg"
  }
}
kuid-table
{
  bogey                                 <kuid:30992:50018>
  enginespec                            <kuid:-1:42004201>
  lamp                                  <kuid:30992:15998>
  texture                               <kuid:30992:1>
  0                                     <kuid:30992:50019>
  1                                     <kuid:30992:50020>
  2                                     <kuid:-3:10060>
}

Файлы:

dls_thumbnail.jpg	14.3 kB
mk1_maroon_rmb_art
mk1_maroon_rmb_art / mk1_maroon_rmb_art_icon.texture.txt	97 B
mk1_maroon_rmb_art / mk1_maroon_rmb_art_icon.tga	32.0 kB
mk1_maroon_rmb_body
mk1_maroon_rmb_body / env.texture.txt	26 B
mk1_maroon_rmb_body / env.tga	48.5 kB
mk1_maroon_rmb_body / mk1_maroon_rmb.texture.txt	37 B
mk1_maroon_rmb_body / mk1_maroon_rmb.tga	1.5 MB
mk1_maroon_rmb_body / mk1_maroon_rmb_body.im	306.9 kB
mk1_maroon_rmb_shadow
mk1_maroon_rmb_shadow / black.texture.txt	28 B
mk1_maroon_rmb_shadow / black.tga	812 B
mk1_maroon_rmb_shadow / mk1_maroon_rmb_shadow.pm	217.9 kB
tail_lamp.gs	5.9 kB
Общий объём файлов:	2.1 MB

Версии элемента:

kuid	kind	name	build	date	size
<kuid2:30992:10014:1>	traincar	BR MK1 Maroon RMB	1.3	17.07.2020 9:01:24	651.5 kB

Зависимости:

kuid	author	kind	name	build	date	size
<kuid:-3:10060>	#-3	product	Passengers	2.9	12.06.2020 2:08:26	10.3 MB
<kuid:-1:42004201>	#-1	engine	Типовой вагон	0	1.03.2023 22:53:14	2.4 kB
<kuid2:30992:1:1>	#30992	texture	mk1_lamp_red	2.1	4.01.2020 0:11:45	20.9 kB
<kuid2:30992:15998:1>	#30992	mesh	MK1 Tail Marker Warning Lamp	2.1	24.06.2020 9:51:55	26.7 kB
<kuid:30992:50018>	#30992	bogey	Mk1 BR1 Bogey	0	16.07.2020 12:03:37	83.1 kB
<kuid:30992:50019>	#30992	bogey	Commonwealth A-end bogie	2.2	17.07.2020 8:47:26	206.2 kB
<kuid:30992:50020>	#30992	bogey	Commonwealth B-end bogie	2.2	14.07.2020 10:46:44	206.2 kB
Всего связей: 7, неизвестных связей: 0

Зависимые элементы:

kuid	author	kind	name	build	date	size
<kuid2:49099:1482423068:2>	#49099	activity	BKR Diesel Day	2.2	14.07.2020 8:58:26	675.5 kB
<kuid2:49099:1482423246:1>	#49099	activity	BKR SteamVisit Day	2.2	17.01.2021 0:59:37	1.2 MB
<kuid:53926:541085>	#53926	activity	NYMRS	0	14.06.2020 17:47:29	1.6 MB
<kuid2:74744:61001:3>	#74744	activity	soundsmith - Rosworth 1 V1.2	2.2	12.01.2021 22:32:51	1.4 MB
<kuid:75197:100062>	#75197	activity	AntshireLite	1.5	14.07.2020 8:55:30	797.0 kB
<kuid:90608:600007>	#90608	activity	Steam Day Out	0	21.04.2023 21:15:41	2.0 MB
<kuid:90641:100193>	#90641	profile	Black Country LMS stock	0	24.07.2023 6:05:34	23.3 kB
<kuid:101839:100641>	#101839	map	Branthorpe & Kilderdale Railway	2.4	12.01.2021 18:54:03	2.9 MB
<kuid:101839:100645>	#101839	profile	BKR Diesel Gala	2.4	26.07.2023 21:36:07	23.0 kB
<kuid:101839:100648>	#101839	profile	BKR Morning	2.4	10.01.2021 16:55:24	22.0 kB
<kuid:101839:100652>	#101839	profile	BKR Steam Weekend	2.4	25.07.2023 21:00:59	23.0 kB
<kuid:101839:100656>	#101839	profile	BKR Mixed Loco Day	2.4	26.07.2023 23:24:41	23.0 kB
<kuid:165313:394>	#165313	map	Drive a loco	2.4	22.04.2023 2:42:22	1.6 MB
<kuid:165313:396>	#165313	profile	Drive Mallard Passenger	2.4	26.07.2023 18:42:20	16.2 kB
<kuid:165313:135150843>	#165313	map	Drive a loco2	2.4	12.01.2021 22:17:56	1.6 MB
<kuid:165313:135150844>	#165313	profile	Drive Scotsman Passenger	2.4	10.01.2021 16:51:17	20.0 kB
<kuid:227118:100280>	#227118	map	GB NEW Route scenary 1	2.4	13.08.2023 13:54:59	228.4 kB
<kuid:227118:100306>	#227118	map	GB Shipley	2.4	21.04.2023 1:56:05	279.2 kB
<kuid:270859:1132>	#270859	map	Highland Pro	2.4	2.08.2020 9:52:22	329.4 kB
<kuid:318427:1124>	#318427	profile	Wicham Steam Railway	2.5	23.01.2021 14:42:56	400.0 kB